စာအုပ္အမည္ - လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးထိုးျပီးေရးတဲ့ကဗ်ာ စာေရးသူ - သုခမိန္လိႈင္

 

ကဗ်ာေတြ ဖတ္ျပီးတိုင္း ခံစားရေလ့ရိွတယ္။  အခုလည္း သုခမိန္လိႈင္၏ “လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးထိုးျပီးေရးတဲ့ကဗ်ာ” စာအုပ္ေလးကို ဖတ္မိေတာ့ ျဖန္႔ထြက္ေတြးစရာ အေတြးေတြႏွင့္ နယ္နမိတ္ စည္းတစ္ေၾကာင္းကို လွလွပပေလး မထိတထိ လုပ္ေနသည့္ ကဗ်ာေလးေတြမို႔ ၾကိဳက္မိျပန္တယ္။ ကဗ်ာေတြဟာ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ျပသ ေစႏိုင္ပါတယ္။ မီးပ်က္သြားတဲ့ ညတစ္ညမွာ ထံုးစံအတိုင္း မီးေမွာင္သြားရာက ကဗ်ာေတြ ေရးမိေၾကာင္း ကဗ်ာဆရာက အမွာတြင္ ေရးထားပါတယ္။ “အေမွာင္ဆန္ေသာ ကမာၻၾကီးထဲတြင္ အလင္းဆန္ေသာ သတၱိထူးေတြ ရေစခ်င္လို႔ပါပဲ” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ “အေမွာင္ႏွင့္ အလင္းသည္ လွည့္စားျခင္း ဟု ဆိုလွ်င္လည္း အေမွာင္ကို ကၽြန္ေတာ္ မမုန္းပါ၊ အလင္းကိုေတာ့ ခ်စ္မိပါသည္။” သဘ၀တရားကို လွစ္ျပထားတဲ့ စာစုေလးႏွင့္ အမွာစာကို အဆံုးသတ္ထားပါတယ္။
ကဗ်ာတို ၁၉ ပုဒ္ ပါ၀င္ျပီး အလင္းနဲ႔ အေမွာင္၊ ဓမၼနဲ႔ အဓမၼ ယွဥ္ျပိဳင္မႈေတြၾကားမွာ လူးလြန္႔သြားလာေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာရဲ႔ အေတြးေတြကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ ေမာင္သာႏိုးက ကဗ်ာေတြကို အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုထားျပီး မူရင္းကဗ်ာႏွင့္အတူ ယွဥ္တြဲေဖာ္ျပထားပါတယ္။
 “ကတိ”
 အလင္းေရာက္တဲ့ ကဗ်ာရမယ္ဆိုရင္
(အသက္ပါတဲ့) ေၾကးၾကီးၾကီး ေပးပါ့မယ္။

“Promise”
For a poem that leads to light
I'll give a big price -- including life.
အလင္းေရာင္အတြက္ ကဗ်ာတဲ့..။ အလင္းေရာင္ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးရသလို အလင္းေရာင္အတြက္ ေပးဆက္လိုက္ရတဲ့ တန္ဖိုးၾကီးၾကီး အရာေတြကို ခံစားမိတယ္။ တခ်ိဳ႔ေတြဆို ေပးလိုက္ရတာ.. အသက္ပဲ။ ရွင္းပါတယ္။ ေပးဆပ္သူေတြကေတာ့ ေပးဆပ္ေနဆဲပါ။ အလင္းေရာင္ဆိုတဲ့ ေနရာေလးကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ မဆုတ္မနစ္ ဇြဲေတြရိွရသလို အင္အားၾကီးမားတဲ့ ဒုကၡေတြ အႏၱရာယ္ေတြကို ရင္ဆိုင္ရႏိုင္ပါတယ္။
“P.S”
အေမွာင္က မင္းဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ တ့ဲ... ေမးတယ္
ကၽြန္ေတာ္
၁ လံုး
၂ လံုး
၃ လံုး
၄ လံုး
၅ လံုး......
ၾကယ္ကေလးေတြ ေရလို႔ မဆံုးေသးဘူး.
“P.S”
Darkness asks : what can you do now?
Me?
1 star
2 stars
3 stars
4 stars
5 stars
I haven't finished counting the stars
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြဟာ ဘ၀မွာ “ မင္း ဘာတတ္ႏိုင္မွာမို႔လဲ ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ၾကံဳရေလ့ရိွတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္ေနရပါ့မယ္။ ဘ၀မွာ အက်ဥ္းအၾကပ္ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ဘယ္သူေတြမဆို ၾကံဳရေလ့ရိွပါတယ္။ ခဏတာအေနနဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြကို ေရတြက္ေနေပမယ့္ တကယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ပန္းတိုင္က အေမွာင္ေတြ ကုန္ဆံုးသြားမယ့္ အခ်ိန္တစ္ခုကိုပါပဲ။
“ကၾကိဳးမ်ား”
ေမွာင္ေနတယ္
ဘာမွ မျမင္ရဘူး
ဒါေပမယ့္
ကရမယ့္ ကကြက္ေတြ ဘယ္သူမွ မေမ့ဘူး၊
မေပ်ာက္ဘူး
မင္းေရာ
သူေရာ
ငါေရာ
ဘုရားသခင္ေရာ။
“Dance movements”
It's dark
you can see nothing
But
the dance movements to dance no one forgets, loses
you
he
me
the lord god too.
သိပ္သည္းတဲ့ အေမွာင္ထုထဲကို ေရာက္သြားခဲ့ရင္ ကုိယ့္အာရံု အသိဥာဏ္ဟာ အလင္းေရာင္ပါ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ လႈပ္ရွားမႈမွန္သမွ်ကို အသိဥာဏ္ထဲမွာ စြဲျမဲေနရင္ အေမွာင္ဆိုတာက အႏၱရာယ္မေပးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
ကဗ်ာတိုေလးေတြ ေပါင္းစုထားတဲ့ ဒီစာအုပ္ဟာ ေပါ့ေပါ့ ပါးပါးေလးနဲ႔ေတြးစရာေတြ ေပးတဲ့ အတြက္ သံလြင္စာဖတ္သူေတြကို ဖတ္ဖို႔ ညႊန္းလုိက္ရပါတယ္။

-------------------------------------------------------------------------------------------------

စာအုပ္အမည္ : မိနစ္ ၉၀ တစ္ရာသီ
စာေရးသူ : စာေရးဆရာအစံု

စာေရးဆရာ ၂၂ ဦး၏ ေဘာလံုး ရသ၀တၳဳတိုမ်ားကို မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ မ်ားမွ ျပန္လည္ စုစည္းထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ၀တၳဳတိုေပါင္း ၂၃ ပုဒ္ ပါရိွကာ လူထုေဒၚအမာ၏ ေဘာလံုးေဆာင္းပါးကို အမွာစာအျဖစ္ ေဖာ္ျပထားသည္။ စာေရးဆရာမ်ား၏ ရုပ္ေျပာင္ေလးမ်ားသည္ စာဖတ္သူ၏ စိတ္ႏွလံုးကို ရႊင္ျပံဳးေစသကဲ့သုိ႔ အတြင္း သရုပ္ေဖာ္ပံုမ်ားသည္လည္း လက္ရာေျမာက္လွသည္။
ကုသ - ၀ဇီကိုင္ (၁)၊ (၃)၊ (၄)
ဇ၀န  - ေဟာလီးေဒး
ေရႊဥေဒါင္း - အမိႈက္ကစ ျပသာဒ္မီးေလာင္
ကိုျငိမ္း(မႏၱေလး) - ရွမ္းပြဲေျခာက္ပတ္
ေက်ာ္စြာထက္ - စက္ရုပ္ေဘာလံုးပြဲ
ခင္ခင္ထူး - ဖြတ္ေဘာလ္ ေတလာ
ခင္ေမာင္ေထြး(ပ်ဥ္းမနား) - ေဘာလံုးႏွစ္ပြဲ စိတ္ႏွစ္စိတ္
ခ်စ္ဦးညိဳ - ေမေမသား တိုက္စစ္မွဴး ေဘာလံုးသမား
ဂ်ဴး - ဆဲတတ္သူမ်ားႏွင့္ တစ္ညေန
ေဆာင္းျဖဴ - ကြင္းထဲက လက္ေဆာင္
ညီပုေလး - မီးေသြးခဲမို႔ မည္းသကို
ထူးေဆြေအာင္ - ဖြတ္ေဘာ မိတ္အင္ သကၠယ္ေျမာင္
ဏီမွဴး - ရံႈးကြဲ
ပဥၥမံဒီရိုင္း - ကိုယ့္ရာဇ၀င္မွာ ကိုယ္ဟာ “နည္းျပ” ပါ
မသီတာ (စမ္းေခ်ာင္း) - ေမွာင္ကာမည္းေလမွ လင္းလက္လာသည့္ ေရာင္စဥ္ျဖာ
မင္းခိုက္စိုးစန္ - ကစားမလား နားမလား
မင္းလူ - အိမ္ကြင္း အေ၀းကြင္း
မ်ိဳးကိုမ်ိဳး - ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲ
၀င္းစည္သူ - ဖလား
သစၥာနီ - ကဗ်ာဆရာေဘာလံုးပြဲ
အဏၰ၀ါစိုးမိုး - ေၾကညာသူအတြက္ ေၾကညာခ်က္
ကုသ- “၀ဇီကိုင္ (၁)၊ (၃)၊ (၄)” သည္ အဂၤလိပ္ေခတ္ ေက်းရြာေဒသေဘာလံုးပြဲမ်ားကို ဟာသေႏွာကာ၊ ဇ၀န ၏ “ေဟာလီးေဒး” ၌မူ ထိုေခတ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေဘာလံုးပြဲ ကို ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ေရႊဥေဒါင္း၏ “အမိႈက္ကစ ျပသာဒ္မီးေလာင္” တြင္ လွ်ိဳ႔၀ွက္ေသာ လူတစ္ေယာက္၏ ေဘာလံုးအစြမ္းကို ဖြဲ႔ထားေလသည္။
ကိုျငိမ္း(မႏၱေလး)၏ “ရွမ္းပြဲေျခာက္ပတ္”သည္ အၾကြားလြန္ေသာ သူတစ္ေယာက္အား အစလြန္ရာမွ ေဘာလံုးပြဲအတြင္း အသက္ဆံုးရံႈးသြားျခင္းအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာ္စြာထက္၏ “စက္ရုပ္ေဘာလံုးပြဲ” တြင္ စက္ရုပ္မ်ား ေဘာလံုးကန္ၾကသည့္အေၾကာင္း၊ ေဘာလံုးပညာတြင္မက စက္ရုပ္နည္းပညာပါ ယွဥ္ျပိဳင္ၾကသည့္အေၾကာင္း ႏွင့္ ေလာင္းကစားသမားမ်ား၏ ဆိုးရြားပံုႏွင့္ နိဂံုးခ်ဴပ္ထားသည္။
ခင္ခင္ထူး၏ “ဖြတ္ေဘာလ္ ေတလာ”သည္ လူရိုး တစ္ေယာက္၏ လူတတ္လုပ္မႈကို ေဖာ္ျပထားသည္။ ခင္ေမာင္ေထြး(ပ်ဥ္းမနား)၏ “ေဘာလံုးႏွစ္ပြဲ စိတ္ႏွစ္စိတ္” သည္ ခ်စ္ေသာသူတစ္ေယာက္လာမၾကည့္ေသာ ေဘာလံုးပြဲႏွင့္ ခ်စ္ေသာသူ လာၾကည့္ေသာ ေဘာလံုးပြဲတြင္ ေဘာလံုးသမား တစ္ေယာက္၏ ေထြျပားတတ္သည့္ စိတ္ကို ေရးသားထားသည္။
ခ်စ္ဦးညိဳ၏ “ေမေမသား တိုက္စစ္မွဴး ေဘာလံုးသမား” တြင္ သားျဖစ္သူ တိုက္စစ္မွဴးေဘာလံုးသမား ေျပာသည့္ “ က်င့္သားရတဲ့ ေျခေထာက္က ဂိုးေပါက္ထဲ၀င္ေအာင္ သြင္းႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီဂိုးအတြက္ သားစိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ က်င့္သားရမွာ မဟုတ္ဘူး ေမေမ”  စကားေလးသည္ တန္ဖိုးရိွ လွေပသည္။ ဂ်ဴးရဲ႔ “ ဆဲတတ္သူမ်ားႏွင့္ တစ္ညေန“ တြင္လည္း ေဘာလံုးပြဲတြင္ ဆဲတတ္ေသာ သူမ်ားႏွင့္ ေတြၾကံဳခဲ့ပံုကို ေရးသားထားသည္။
၀တၳဳတို တစ္ပုဒ္စီသည္ ရသ တစ္မ်ိဳးစီ ေပးသည္။ တစ္ပုဒ္ ဖတ္အျပီးတြင္ ခံစားမႈတစ္ခု ရေလသည္။ ဟာသ၀တၳဳမ်ား ပါ၀င္သကဲ့သို႔ အခ်စ္ခံစားမႈ၀တၳဳမ်ား ပါ၀င္သည္။ အသိပညာေပးသည့္ ၀တၳဳမ်ား ပါ၀င္သကဲ့သို႔ သနားစရာ ဇာတ္ေကာင္မ်ားလည္း ပါ၀င္ေပသည္။

၁၉၃၂ ဂႏၱေလာက မဂၢဇင္းမွ ၂၀၀၆ အိုလံပစ္ အားကစားဂ်ာနယ္တြင္ ပါရိွခဲ့သည့္ ၀တၳဳတိုမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေခတ္အဆက္ဆက္မွ ျမန္မာတို႔၏ ေဘာလံုးေလာက အေၾကာင္းကို တေစ့တေစာင္း သိျမင္ႏိုင္ေလသည္။ ေဘာလံုး၀ါသနာပါသူမ်ားသာမက ျမန္မာစာေပ စိတ္၀င္စားသူမ်ား ဖတ္သင့္ေသာ စာအုပ္ တစ္အုပ္ျဖစ္ေလသည္။