ပအိုဝ္းအမ်ိဴးသား၏အလံ

အလံဟူသည္

အလံဟူသည္ အေၾကာင္းမဲ့ေပၚေပါက္ခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ေပ။ အေျခအျမစ္ရွိေသာ အေၾကာင္းရင္းခံ တစ္ခုခု ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အက်ိဳးျပဳေသာ ဦးတည္ခ်က္ တစ္ခုခုကိုလည္းေကာင္း၊ အေျခခံၾကသည္ သာျဖစ္သည္။ ရင့္က်က္နက္နဲေသာ အဓိပၸါယ္ကိုေဆာင္သည့္ အမွတ္အသားတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ တစ္နည္း အားျဖင့္ အလံသည္ ရည္ရႊယ္ခ်က္တစ္ခုခု(သို႔မဟုတ္) အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုခုအတြက္ အမွတ္အသား (သို႔မဟုတ္)အထိမ္းအမွတ္တစ္ခုအျဖစ္ အသံုးျပဳေသာ ေရာက္စံုျခယ္ပိတ္စတစ္မ်ိဳးျဖစ္ သည္။ အလံ ဟူေသာစကားလံုးမွာ ေလထဲ၌ လႈပ္ရွားေနသည့္ အရာဟူ ၍လည္းေကာင္း၊ျမန္မာအဘိဓာန္က်မ္တြင္ အလံ သည္ အေရာင္ပံုုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိ၍ တိုင္၊ တုတ္တံမ်ားတြင္ တပ္၍လြင့္ထူရေသာအဝတ္ (သို႕မဟုတ္) စကၠဴျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္အရာဟူ၍ လည္းေကာင္း၊အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားသည္။အမ်ိဳး သားအလံ (သို႔မဟုတ္) ႏုိင္ငံ ေတာ္အလံမွာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအတြက္ အမွတ္အသားႀကီးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ယခုေခတ္ႏိုင္ငံ တိုင္း၌ရွိေသာ အမ်ိဳးသားအလံ (သို႔မဟုတ္) ႏုိင္ငံေတာ္အသီးသီးသည္ မိမိတို႔လူမ်ိဳး၏ ဇာတိေသြး ဇာတိ မာန္ ျပင္းထန္တက္ႂကြေစရန္အလို႔ငွါ မိမိတို႔ တိုင္းျပည္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ဆီေလ်ာ္စြာ သတ္မွတ္ျပ႒န္းထားသည့္ အလံ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္အလံသည္ သက္ဆိုင္ရာႏုိင္ငံ၊ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသား၊ ႏုိင္ငံအစိုးရႏွင့္ထိုအစိုးရ၏ ရည္မွန္း ခ်က္မ်ားကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ ႏုိင္ငံသူႏိုင္ငံသား အမ်ားအျပားက မိမိတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္ရာ ႏုိင္ငံေတာ္အလံ၏ ဂုဏ္အသေရ မညွိဳးႏြမ္းရေလေအာင္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရင္း အသက္စြန္႔ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ မိမိတို႔ႏုိင္ငံ ေတာ္၏အလံကို ဂုဏ္ျပဳရန္၊ ေလးစားၾကရန္မွာ ႏုိင္ငံသားတိုင္း၏ အေရးႀကီးေသာ တာဝန္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားအလံ၊ ႏုိင္ငံေတာ္အလံသာ မက စစ္တပ္၏ အမွတ္အသား တကၠသိုလ္ေက်ာင္း၏ အမွတ္အသား ၊ဘုရင္မ်ား၏ အမွတ္အသား ၊အယူဝါဒဆိုင္ရာ အမွတ္အသား ၊ အသင္းအဖြဲ႔ဆိိုင္ရာ အမွတ္အသား၊ အခ်က္ျပရန္ အမွတ္အသားဆိုင္ရာ အလံမ်ားစြာ ရွိၾကသည္။ အလံကို တစ္ဦးခ်င္း ၊တစ္ေယာက္ခ်င္း၊ အမ်ားစုေပါင္း၍ ဦးတည္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္ ၊ေအာင္ျမင္မႈကို အေျခခံ၍ အ သြင္သဏၭာန္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေဖာ္ေဆာင္ေလ့ရွိုၾကသည္။ ထိ္ု႔ေၾကာင့္ အလံမ်ားတြင္ပါရွိေသာ အမွတ္အသားမ်ားသည္ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္း၏ ေလးနက္ေသာ သရုပ္ေဖာ္ခ်က္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံသားတိုင္း မိမိႏုိင္ငံ၊ မိမိလူမ်ိဳး၏ အလံေတာ္ကို ေတြ႔ျမင္ရတိုင္း အားမာန္တက္ႂကြ၍ ႏုိင္ငံခ်စ္စိတ္၊ ဇာတိမာန္စိတ္ဓါတ္မ်ား ႏိုးၾကားတက္ႂကြ လာၾကသည္။

အလံမ်ား၏သမိုင္း

လူ႔ယဥ္ေက်းမႈမ်ား စတင္ေပၚေပါက္လာစဥ္မွစ၍ ကမၻာအရပ္ရပ္မွာ အလံသေဘာေဆာင္ေသာ အမွတ္အသားအျဖစ္၊ လႊင့္ထူသူတို႔၏ ရည္ရႊယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္သင့္ေလွ်ာ္သည့္ ေက်းငွက္ တိရစာၦန္တို႔၏ရုပ္ထု စေသာအရာဝတၳဳမ်ားကို အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ေနာင္တြင္အလံကို ပံုပန္းသဏၭာန္ အရႊယ္အစားအမ်ိ္ဳးမ်ိဳး၊ အေခၚအေဝၚအသံုးအႏႈန္း အဆင့္ဆင့္ေျပာင္းလ်က္၊ သံုးစြဲလာခဲ့ ၾကသည္။ တံခြန္၊ ကုကၠား၊ မုေလးပြား၊ ၾကက္လွ်ာစသည္တို႔သည္ အလံမ်ား၏ ေရွ႕ေျပးဟုဆိုရေပမည္။ တံခြန္၊ ကုကၠား၊ မုေလးပြား ၊ၾကက္လွ်ာ မ်ားသည္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ကပင္ စတင္အသံုးျပဳခဲ႔ၾကသည္။ တံခြန္၊ ၾကက္လွ်ာတို႔ကို ေျချပဳျမစ္ဖ်ားခံ၍ တစ္စတစ္ျဖင္႔ မ်က္ေမွာက္ေခတ္အလံမ်ားကို က်ယ္ျပန္႔စြာ သံုးစြဲလာခဲ့ၾကသည္။

ခရစ္ႏွစ္မေပၚမီ အႏွစ္(၉၀၀)ခန္႔က အာဆီးရီးယားႏုိင္ငံ၌ တံခြန္မ်ား၊ စစ္အလံမ်ား သံုးစြဲခဲ့ၾကပံုကို ထိုေခတ္က ထုလုပ္ေသာ ေက်ာက္ရုပ္မ်ား အိုးခြက္မ်ားေပၚ၌ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္။ အလံကို အဝတ္စျဖင္႔ခ်ဳပ္ လုပ္အသံုး ျပဳျခင္းကို ေရာမတို႔ စတင္တီထြင္ခဲ့ၾကသည္။ ဥေရာပတိုက္ႏုိင္ငံမ်ား၌ အလံလႊင့္ထူသည့္ အေလ့အထကို ဆာရာဆင္လူမ်ိဳးမ်ားမွ စတင္ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ အႏွစ္ (၃၀၀)ခန္႔က ေရာမဧကရာဇ္မ်ားသံုးေသာ အလံေတာ္သည္ ယခုေခတ္အလံေတာ္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္တူညီသည္ ဟု ဆိုႏုိင္ပါသည္။ အေရွ႕တိုင္းတြင္ အလံကို ေရွးအက်ဆံုး အသံုးျပဳ ခဲ့ေသာႏုိင္ငံမွာ တရုတ္ႏုိင္ငံႏွင့္ အႏၵိယႏုိင္ငံတို႔ပင္ျဖစ္ သည္။ အိႏၵိယႏွင့္ တရူတ္ႏုိင္ငံတို႔မွ တံခြန္မ်ား၊ အလံမ်ား ကိုင္ေဆာင္သံုးစြဲသည့္ အေလ့အထသည္ ျမန္မာ ၊ထိုင္းႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏုိိင္ငံမ်ားသို႔ပ်ံ႕ႏွံ႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသမိုင္းဦးေခတ္တြင္ အလံႏွင့္ စပ္လ်င္း၍ အေထာက္အထားမ်ား မေတြ႔ရွိေသာ္လည္း သမိုင္းအလယ္ေခတ္ သကၠရာဇ္(၈၄၂)မွ (၈၄၃)ခုႏွစ္ထိ္ စိုးစံခဲ့ေသာ ဒုတိယမင္းေခါင္ လက္ထက္ေတာ္ အခါ၌ စတင္ေတြ႔ရွိရသည္။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ျမန္မာမင္းမ်ား လက္ထက္တြင္ ဘုရင္မင္းျမတ္ကို ကိုယ္စား ျပဳေသာ(သို႔မဟုတ္) ႏိုင္ငံေတာ္ကိုကုိယ္စားျပဳေသာ အလံေတာ္အျဖစ္  ေဒါင္းအလံကို သတ္မွတ္ထားရွိ ေၾကာင္းေတြ႔ရွိရသည္။ မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီးလက္ထက္တြင္္ ေဒါင္းအလံကို ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အလံအျဖစ္ အသံုးျပဳခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။  ကုန္းေဘာင္မင္း ဆက္ေနာက္ဆံုးတို္င္ေအာင္ ေဒါင္းအလံကို ျမန္မာ အမ်ိဳးသားအလံအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အလံအျဖစ္လည္းေကာင္း သတ္မွတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေပၚ လြင္သည္။ ၁၉၃၀-ျပည့္ႏွစ္၊ ဆရာစံလယ္သမားအေရးေတာ္ပံုအလံတြင္ ၾကက္လွ်ာစြန္း အလံ၊ အျဖဴေရာင္ တြင္ နဂါးကိုဂဠဳန္သုတ္ ဟန္ေရးဆြဲ၍ အသံုးျပဳခဲ့သည္။

၁၉၃၈-ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ ျပည္ၿမိဳ႕၌ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ တို႔ဗာမာအစည္းအရုံး တတိယညီလာခံ အစည္းအေဝးတြင္ သံုးေရာင္ျခယ္အလံ၏အလယ္၌ ေဒါင္းရုပ္အလံအလုပ္သမားႏွင့္ ေတာင္သူလယ္သမား လူတန္းစားကိုအေျခခံေသာ တံစဥ္အမွတ္အသားကို ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ အသံုးျပဳခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ၁၉၃၆-ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုလိုနီ ဥပေဒျပဳလြတ္ေတာ္တြင္ အဂၤလိပ္ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ သေဘာတူညီခ်က္အရ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ျမန္မာဘုရင္ခံက သတ္မွတ္ေပးခဲ့သည့္ အလံ၏အေရာင္မွာ အျပာေရာင္ျဖစ္ျပီး၊ အျပာေရာင္၏အဖ်ား၌ စက္ဝိုင္းအတြင္း ေဆးေရာင္ျခယ္ထားေသာ ေဒါင္းရုပ္ကို ထည့္ေပးထားသည္။ တိုင္းရင္းဘက္ အထက္ေထာင့္တြင္ ျဗိတိသွ်ယူနီဂ်က္အလံ အမွတ္ အသားပါရွိေသာအလံကို ကတ္မွတ္ေပးခဲ့သည္။  

ဂ်ပန္ေခတ္ ဘီအိုင္ေအအလံ၌ အလယ္စက္ဝိုင္း အျဖဴအတြင္း ေဒါင္းသဏၭာန္ပါ အဝါ၊ အစိမ္း၊ အနီ သံုးေရာင္ ျခယ္အလံကို အမ်ိဳးသားအလံအျဖစ္ အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၄၂-ခုႏွစ္ ၊ဘီဒီေအအလံကိုလည္း အဆိုပါ အလံကိုပင္ အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲ၍ ဆက္အသံုးျပဳခဲ့သည္။၁၉၄၅-ခုႏွစ္၊ မတ္လ(၂၇)ရက္ ဂ်န္ပန္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ အလံေတာ္ကို အနီေရာင္ေအာက္ခံထား၍ တိုင္းရင္းဘက္တြင္ ၾကယ္ျဖဴတစ္ပြင္႔ရွိေသာ အလံေတာ္ကို အသံုးျပဳခဲ့သည္။ ဂ်န္ပန္ေတာ္လွန္ေရးအျပီး အသစ္ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းေသာ (ဖဆပလ) အဖြဲ႔၏အလံကိုလည္း ေတာ္လွန္ေရးတြင္  ေအာင္ပြဲရခဲ့ေသာ အလံေတာ္ကိုပင္ ဆက္လက္၍အသံုးျပဳခဲ့ၾက သည္။ ၁၉၄၇-ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလြတ္ေတာ္မွ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ၿပီး တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလြတ္ေတာ္မွ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အလံ၊ အထိမ္းအမွတ္သီခ်င္းႏွင့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ၁၉၄၇-ခုႏွစ္၊စက္တင္ဘာလ(၂၄)ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္အေျခခံဥပဒ၌ ထည့္သြင္းေရးဆြဲ အတည္ျပဳေပးခဲ့သည္။

ပအုိဝ္းတုိင္းရင္းသားမ်ား ပထမဦးဆုံး အသုံးျပဳခဲ့ေသာအလံမွာ ၁၉၂၈-ခုႏွစ္၊ ျဖားတန္ေကာင္ခယ္ ဦးေဆာင္ ေသာပေဒသရာဇ္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ေရးအလံျဖစ္သည္။ ၎အလံသည္ အလ်ား(၉)ေပ၊ အနံ(၅)ေပရွိေသာ အစိမ္းေရာင္ျဖစ္သည္။  အစိမ္းေရာင္၏ အလယ္ဗဟုိ တည့္တည့္တြင္ အျဖဴေရာင္စက္ ဝုိင္းပါရွိသည္။ အျဖဴေရာင္စက္ဝုိင္းအတြင္းတြင္ တုိင္းရင္းဘက္သုိ႔မူထားေသာ ထုိင္ေနသည့္ထုိင္ေနသည့္ ျခေသၤ့ပုံပါရွိသည္။ အစိမ္းေရာင္၏အဓိပၸါယ္မွာ ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းျခင္း၊ ေပါ့ပါးသြက္လက္ရႊင္လန္းျခင္းႏွင့္ ေအး ခ်မ္းသာယာျခင္းကုိ ေဖာ္ေဆာင္သည္။ အျဖဴေရာင္သည္ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းျခင္း၊ က်စ္လစ္သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့ျခင္းႏွင့္ ေအးခ်မ္းသာယာတည္ၿငိမ္ေသာ သေဘာေဆာင္သည္။ ျခေသၤ့သည္ ခြန္အားႀကီးမား၍ လ်က္ျမန္သြက္ လက္ေပါ့ပါးစြာ လႈပ္ရွားႏုိင္ေသာ အစြမ္းရွိသည္။

ဒုတိယကမာၻစစ္အၿပီး အာရွႏုိင္ငံမ်ား ကုိလုိနီလက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အမ်ိဳးသားလႈပ္ရွား မႈမ်ား စတင္ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္၍ လြတ္လပ္ ေရးရွိရန္ ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၄၆-ခုႏွစ္တြင္ ပထမပင္လုံညီလာခံႏွင့္ ၁၉၄၇-ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယပင္လုံ ညီလာခံက်င္းပႏုိင္ၾကၿပီး ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကုိ အတူတကြရယူရန္ ေတာင္တန္းတုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ သေဘာတူညီမႈရရွိခဲ့သည္။ ရွမ္းျပည္နယ္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ႏွင့္အတူ ပအိုဝ္းလူငယ္မ်ား ပါဝင္လႈပ္ရွားလာ ၾကသည္။ ၁၉၄၆-ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္ႀကီး ေဒသ၊ ဟုိပုံးေဒသ၊ လြိ္ဳင္လင္ေဒသႏွင့္ဆီဆုိင္ေဒသအတြင္း ပအုိဝ္း အမ်ိဳးသားမ်ားကုိ စတင္စည္းရုံခဲ့သည္။ ၁၉၄၇-ခု ႏွစ္တြင္ ပအိုဝ္းအမ်ိးသား ကိုယ္စားျပဳ ပအိုဝ္းေလြာင္းဗူး (ေခၚ) ပအိုဝ္းစုစည္းအဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္းႏို္င္ခဲ့ၾကသည္။ ပအုိဝ္းေလြာင္းဗူး ဥကၠဌအျဖစ္ ဦးဘုိးခင္အားလည္း ေကာင္း၊ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ဦးခမ္းခိုင္အားလည္းေကာင္း ေရြးခ်ယ္တင္ ေျမွာက္ခဲ့ၾကသည္။

ပအုိဝ္းအမ်ိဳးသားကိုယ္စားျုပဳ ပအုိဝ္းေလြာင္းဗူး(ေခၚ) ပအိုဝ္းစုစည္းမႈ၏အလံမွာ အလ်ား(၉)ေပ၊ အနံ(၅)ေပရွိ အစိမ္းေရာင္ျဖစ္ၿပီး အစိမ္းေရာင္၏အလယ္ဗဟုိတည့္တည့္တြင္ အျဖဴေရာင္စက္ဝိုင္းပါရွိသည္။ အျဖဴေရာင္စက္ဝုိင္းအလယ္တြင္ ယခင္အသုံးျပဳခဲ့ေသာ ျခေသၤ့အစား ေဒါင္းပုံကုိ အသုံးျပဳခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ပအုိ္ဝ္းေလြာင္းဗူး (ေခၚ)ပအိုဝ္းစုစည္းအဖြဲ႔အစား ပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႔ခ်ဴပ္ အတုိေကာက္အား ျဖင့္ (ပအမဖ)ကုိ အမည္ေျပာင္း၍ အသစ္ထပ္မံ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ ျပည္ေထာင္စုပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ပအမဖ) ၏ဥကၠဌ ဗုိလ္ဟိန္းေမာင္အားလည္းေကာင္း ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ တာဝန္ေပးအပ္ခဲ့ၾကသည္။

၁၉၅၀ျပည့္ႏွစ္မွစ၍ ျပည္ေထာင္စုအမ်ိဳးသားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(ပအမဖ) အမႈေဆာင္မ်ားႏွင့္ ပအိုဝ္းအမ်ိဳး သားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားမွ အသင္းအဖြဲ႔တစ္ခုတြင္ မရွိမျဖစ္အထူးလုိအပ္လွေသာ ျပည္ေထာင္စု ပအုိဝ္း အမ်ိဳးသားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ပအမဖ)ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းဥပေဒကုိျပဳစုေရးဆြဲခဲ့ၾကပါသည္။ အဆုိပါဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းဥပေဒတြင္ နိဒါန္း၊ အခန္း(၈)ခန္းႏွင့္ နိဂုန္းဟူ၍ ပါရွိခဲ့သည္။ အခန္း(၁)အပိုဒ္(၃)တြင္ အလံေတာ္၏ အခ်ိဳးမွာ အလ်ား(၉)ေပ၊ အနံ(၅)ေပ အခ်ိဳးျဖစ္၍ အလံေတာ္၏ ထက္ဝက္(၂ေပ၊ ၆လက္မ) ေအာက္ခံသည္ အစိမ္းရင့္ေရာင္ျဖစ္သည္။ တုိင္းရင္း ဘက္အျပာရင့္ေရာင္၏ အလ်ား(၄ေပ၊ ၆လက္မ) ၊အနံ (၂ေပ၊ ၆လက္မ)၊ အဖ်ားဘက္အနီေရာင္၏ အလ်ား(၄ေပ၊ ၆လက္မ)၊ အနံ(၂ေပ၊ ၆လက္မ) ရွိရမည္။ အျပာရင့္ေရာင္၏ အထက္ေထာင့္စြန္းတြင္ အခ်င္း (၁၈)လက္မ ၾကယ္ျဖဴ ႀကီးတစ္လုံးပါရွိသည္။ ဤအလံ ေတာ္မွာ ယာယီသတ္မွတ္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟူ၍ ေဖာ္ျပပါရွိခဲ့သည္။

ပအိုဝ္းအမ်ိဳးသားအလံေတာ္ပါ ၾကယ္ႏွင့္အေရာင္မ်ား၏ အနက္အဓိပၸါယ္ေဖာ္ညြန္းခ်က္မွာ ၾကယ္ တုိ႔မည္သည္ လမ္းခရီးတြင္ရပ္တန္႔ျခင္းမရွိ၊ သြားၿမဲခရီးကုိ မစြန္႔၊ ခရီးစဥ္အတို္င္း ေရွ႕သုိ႔သာဆက္၍ ခရီးႏွင္ ေလ့ရွိျခင္း၊ ကမာၻႀကီးျဖစ္တည္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကုိယ္ပုိင္သီိးသန္႔ အလင္းေရာင္ရွိ ျခင္း စသည့္အရည္အေသြး မ်ားရွိသည့္အျပင္ ပအုိဝ္းမ်ိဳးႏြယ္စုအားလုံးကုိ ကုိယ္စားျပဳ၍ တစ္လုံးတည္း ေသာၾကယ္ကုိ သတ္မွတ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ အစိမ္းရင့္ေရာင္သည္ ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းျခင္း၊ ေပါ့ပါးသြက္လက္ျခင္း၊ ရႊင္ရႊင္လန္းလန္းရွိျခင္း အဓိပၸါယ္ေဆာင္သည္။ အနီေရာင္သည္ ရဲရင့္ျခင္း၊ ျပတ္သားျခင္း၊ သြတ္လက္ဖ်တ္ လတ္ရွိျခင္း အဓိပၸါယ္ေဆာင္သည္။ အျပာရင့္ေရာင္သည္ အိေျႏၵရွိျခင္း၊ သိကၡာရွိျခင္း၊ ယုုံၾကည္စိတ္ခ်ရျခင္း၊ အဓိပၸါယ္ေဆာင္သည္။ အလံ၏အရြယ္အစားမွာ ႀကီးငယ္မဟူ ထုိအမ်ိဳးအစားအတုိင္း ကုိက္ညီႏုိင္သမွ် ကုိက္ညီရမည္ျဖစ္သည္။ အထက္ပါအလံေတာ္ကုိ ၁၉၅၅-ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ (၅)ရက္ေန႔ႏွင့္ (၆)ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စု ပအုိဝ္းအမ်ိဳးသားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(ပအမဖ) ညီလာခံမွ အတည္ျပဳ ေၾကာင္းဆုံး ျဖတ္ခဲ့သည္။