ပအို၀္းဂီတစာဆို ခြန္သာဒြန္း၏ အတၳဳပတၱိအက်ဥ္းခ်ဳပ္

ပအို၀္းေခတ္ေပၚ ေတးသီခ်င္းမ်ားကို ပထမဆံုး သီဆိုေမြးထုတ္ခဲ့သူ ခြန္သာဒြန္းသည္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၀၆ ခု သီတင္းကၽြတ္လာဆန္း (၈)ရက္ေန႔တြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ဖာမြန္းေက်းရြာေန ဗိုလ္ဟိန္ေမာင္ (ပအမဖ ဥကၠ႒)ႏွင့္ နန္းလြဥ္း တို႔၏ ဖြားျမင္သည့္ သားသမီး (၇)ဦးအနက္ ဒုတိယ အႀကီးဆံုးေသာ သားျဖစ္သည္။

ခြန္သာဒြန္းသည္္ အသက္ (၇)ႏွစ္အရြယ္တြင္ ကေလာၿမိဳ႕ ဂ်ိန္းစ္၀တ္ ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္ေက်ာင္း၌ စတင္ပညာသင္ၾကားၿပီး ပဥၥမတန္းပညာကုိ သင္ယူစဥ္ ဖခင္ျဖစ္သူ ဗိုလ္ဟိန္ေမာင္က လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ ေဖ်ာက္ဖ်ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ န၀မတန္း ပညာသင္ႏွစ္တြင္ စာေမးပဲြက်ရံႈးသျဖင့္ “က်ေနာ္ဟာ အမ်ားထမင္းကုိ စားတယ္ဆိုေတာ့ အမ်ားရဲ႕ ထမင္းေက်းဇူးကုိ ျပန္ဆပ္မည္ဟု” ဆိုကာ ေက်ာင္းထြက္ရန္ သံဒိ႒ာန္ခ်ၿပီး ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ နားေဗာင္ရြာတြင္ ေက်ာင္းဆရာလုပ္ရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ေက်ာင္းထြက္မည္ဟု သူ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို သူ႔အဖိုး ျဖားထြဥ္က သေဘာမတူသျဖင့္ ပညာကို ဆက္လက္သင္ၾကားေစခဲ့သည္။ အသက္ (၁၈)ႏွစ္အရြယ္တြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ အထက္တန္းေက်ာင္း အမွတ္ (၂)တြင္ ပညာဆက္လက္သင္ၾကားခဲ့သည္။ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၉၆၆ တြင္ ေဆးသကၠသိုလ္(၂) ရန္ကုန္တြင္ တက္ေရာက္ပညာသင္ယူခဲ့သည္။ ၁၉၇၂ တြင္ ေဆးသကၠသိုလ္တြင္ ဘီဗီြအဲစ္ တိ-ေမြး-ကု တိရစၦာန္ဆရာ၀န္ဘဲြ႕ကို ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့သည္။

၁၉၇၁-၇၂ တြင္ ေဆးတကၠသိုလ္ပညာသင္ယူစဥ္ တကၠသိုလ္မ်ားရန္ကုန္တြင္ ပအို၀္းေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား ထုတ္ေ၀သည့္ ပထမအႀကိမ္ ပအို၀္းစာေပမဂၢဇင္းတြင္ အက္ဒီတာ (ပအို၀္းစာ) တာ၀န္ကုိ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထိုအျပင္ တကၠသိုလ္မ်ားရန္ကုန္တြင္ ေက်ာင္းသားသစ္ ေမာင္မယ္သစ္လြင္ႀကိဳဆိုပဲြ ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အဓိကဦးေဆာင္သူတဦးလည္းျဖစ္သည္။

ပအို၀္းေတးဂီတ အဖဲြ႕(၂)ဖဲြ႕ျဖစ္သည့္ “မ်ဳိခြန္ခိြဳ” ႏွင့္ “ေကာ၀္းတဲုင္မံြ” တို႔ကို တည္ေထာင္ေပးခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။ ခြန္သာဒြန္း ပထမဆံုး ေရးသား သီဆိုသည့္ သီခ်င္းမွာ “ေနာင္ရြီး” ျဖစ္ၿပီး သီခ်င္း၏ အႏွစ္သာရက ပအို၀္းေတာ္လွန္ေရးကို ေဖာ္ထုတ္ေပးသည့္ သီခ်င္းျဖစ္သည္။ ယေန႕ထိတိုင္ မရိုးႏိုင္ေသးသည့္ သူ၏သီခ်င္းသည္ “တီးရီးရီး ေရ်ာ့” ျဖစ္သည္။ ထိုသီခ်င္းသည္ ပအို၀္းေန႕ထူးေန႕ျမတ္ႏွင့္ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားတြင္ လူငယ္ေမာင္မယ္မက သက္ႀကီးရြယ္အိုပါ အၿမဲလိုလို သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ခြန္သာဒြန္း ပါ၀င္ သီဆိုထားခဲ့သည့္ သီခ်င္းေခြ စုုစုေပါင္း(၄)ေခြရွိသည္။

တကၠသိုလ္တြင္ ဘဲြ႕ရၿပီးေနာက္ ၁၉၇၂ တြင္ ေမြးရပ္ဇာတိကုိ ျပန္လာၿပီး ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ လံုးဟီးရြာတြင္ ေစတနာ၀န္ထမ္းျဖင့္ ကေလးမ်ားကို ပညာသင္ၾကားေပးၿပီး ေက်ာင္းဆရာ တစ္ႏွစ္ လုပ္ခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္တြင္ ခြန္သာဒြန္းသည္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕၊ ေက်ာင္းႀကီးစုရပ္ေန ဆရာစံတူႏွင့္ နန္းဗဲတို႔၏ သမီး နန္းစန္းၾကည္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့သည္။ ၁၉၇၃ တြင္ ပင္းတယၿမိဳ႕နယ္ဦးစီးမွဴးမွ တိရိစၦာန္ေမြးျမဴေရး တာ၀န္ကို (၄)ႏွစ္ၾကာထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ ၁၉၇၆ တြင္ ဘန္းယဥ္၏ ေတာင္ဘက္ နမ္းဟူ စိုက္ပ်ဳိးေမြးျမဴေရးဌာနဦးစီးမွဴးတာ၀န္ကုိ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၈ တြင္ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕၌ ေနထိုင္စဥ္ ၿမိဳ႕နယ္ လုပ္ငန္း စစ္ေဆးေရးအဖဲြ႕၀င္ႏွင့္ ပအို၀္းစာေပယဥ္ေက်းမႈအဖဲြ႕၀င္လည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ (၁၄)ရက္ေန႕ ည (၇)နာရီအခ်ိန္တြင္ အသက္(၃၄)ႏွစ္အရြယ္ ခြန္သာဒြန္းသည္ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕ရွိ ၎ေနအိမ္၌ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ၾသဇာလြမ္းမိုးထားသည့္ ရလလဖ အဖဲြ႕၏ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္က ၀င္ေရာက္ ပစ္သတ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ ၎၏ ဇနီးႏွင့္အတူ သားသမီးမ်ားျဖစ္ေသာ ခြန္သိန္း၊ ခြန္ဗညား ႏွင့္ နန္းသာသာေထြး တို႕က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ လုပ္ႀကံပစ္သတ္ျခင္းခံရေသာ ခြန္သာဒြန္းသည္ ပအို၀္းအမ်ဳိးသားမ်ားအတြက္ ျပန္အစားထိုးလို႔မရသည့္ ႀကီးမားေသာ နစ္နာဆံုးရံႈးမႈ တစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခြန္သာဒြန္း၏ ေမြးထုတ္ထားေသာ ေခတ္သစ္ ပအို၀္းဂီတစာဆို အႏုပညာသည္ ယေန႕ထိတိုင္ ရွင္သန္ေနၿပီး ကမၻာတည္ေနသေရြ႕ ဆက္လက္၍ ရွင္သန္ေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။