မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္မွသည္ ႏိုင္ငံေတာ္သို့

ရခိုင္ျပည္ ျပႆနာရဲ့ ရင္းျမစ္

ဂၽြန္နဲ ့ေအာက္တိုဘာ ရခိုင္ျပည္အေရးအခင္းဟာ ပညာမတတ္မွဳ ၊ ဥပေဒပညာ နားမလည္မွဳေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားရတာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြထြက္ေပၚလာတယ္။ ဒီသံုးသပ္ခ်က္ေတြဟာ အေပၚယံအားျဖင့္ ၾကည့္လ်ွင္ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ ထင္ရေပမယ့္ ေသခ်ာရဲ့လားလို ့ထပ္ေမးရင္ ခိုင္မာတဲ့ အခ်က္အလက္ အေထာက္ အထားေတြနဲ ့ခ်ျပႏိုင္မယ္မထင္ပါဘူး။


ဆိုေတာ့ ရခိုင္ျပည္အေရးအခင္းဟာ ပညာမဲ့ျခင္း ၊ ဥပေဒကို နားမ လည္ျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးလို ့ေျပာခ်င္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတဲ့ အေမးရဲ ့အေျဖကို ေျပာလိုတယ္။


ရခိုင္ျပည္ရဲ့ တျခားတဘက္မွာရွိတဲ့ မြတ္ဆလင္မ်ား ရပ္တည္ခ်က္

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ယခုဖြဲ ့စည္းထားတဲ့အတိုင္းေျပာရရင္ ျပည္နယ္(၇)ခုနဲ့ တိုင္း(၇)ခုရွိပါတယ္။ စုစုေပါင္း (၁၄) ခုေပါ့။ အဲဒီ (၁၄)ခုထဲမွာ ရခိုင္ျပည္က လြဲရင္ က်န္တဲ့ ျပည္နယ္(၆)ခုနဲ ့တိုင္း(၇)တိုင္းမွာလည္း အစၥလာမ္ဘာသာကို ကိုးကြယ္တဲ့လူေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီ အစၥလာမ္ဘာသာ ကိုးကြယ္တဲ့လူေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုႏွင့္အတူ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲေတြမွာ ဆင္ႏႊဲခဲ့တယ္။ လြတ္လပ္ ေရး ရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာလည္း မြတ္ဆလင္ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပည္နယ္ကိစၥကို စိုးစဥ္းမွ် မေျပာဆိုခဲ့ပါဘူး။

ထို ့အတူ ဦးေန၀င္းအာဏာသိမ္းကာလနဲ ့မဆလေခတ္တေလ်ာက္လံုးမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ၁၉၈၈ လူထုအေရး ေတာ္ပံု ကာလေတြကေန ဒီေန ့အခ်ိန္ထိဘဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြ ေတာင္းဆို တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ စစ္အာဏာ ရွင္စံနစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရး ၊ ဒီမိုကေရစီအေရး ၊ လူ ့အခြင့္ေရး ၊ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ခြင့္ ၊ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္ စုတည္ေဆာက္ေရးစတဲ့ မူေတြအေပၚမွာဘဲ ရပ္ၿပီးတိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။

တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိတိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုႏွင့္အတူ တိုင္းျပည္ ေကာင္းစားေရးကို ေရွ့ရွဳခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္အေပၚမွာ သစၥာရွိျပခဲ့တယ္။ ဒါေတြကို ျငင္း၍ မရႏိုင္သလို သမိုင္းအျဖစ္နဲ့လည္း က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိတိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုကလည္း အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကတယ္။

ဒီအေထာက္အထားေတြဟာ ရခိုင္ျပည္ကလြဲၿပီး က်န္တဲ့ ျပည္နယ္ (၆)ခုနဲ့ တိုင္း(၇)ခုထဲက မြတ္ဆလင္ေတြရဲ့ ရပ္တည္မွဳေတြျဖစ္တယ္။


ရခိုင္ျပည္မွာရွိတဲ့ ဘဂၤလီေတြရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္

ရခိုင္ျပည္ထဲမွာ ရွိတဲ့ မြတ္ဆလင္ကေတာ့ အျခားျပည္နယ္နဲ့တိုင္းေတြမွာ ရွိတဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြနဲ့ကြားျပားပါ တယ္။ သူတို ့ရဲ့ အိပ္မက္ဟာ မြတ္ဆလင္ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရျပည္နယ္မွတဆင့္ သီးျခားမြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံ တည္ေထာင္ေရးျဖစ္တယ္။ ဒီ အိပ္မက္မ်ိဳးကို အျခားျပည္နယ္နဲ့တိုင္းေတြမွာ ရွိတဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြ မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္(လွဳပ္ရွားမွဳသမိုင္း)ကို မေတြ ့ေသးပါဘူး။ ရခိုင္ျပည္မွာ ရွိေနတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြက ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးမေရးခင္ကပင္ ဒီအိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။


ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းစဥ္ကာလက ဘဂၤလီေတြရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္

ဒုတိယကမၻာစစ္မျဖစ္ခင္ အႏၵိယႏိုင္ငံရွိ မြတ္ဆလင္မ်ားက သီးျခားမြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံတည္ ေထာင္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳဟာ ရခိုင္ျပည္မွာ ရွိေနတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြအတြက္ ပံုေဖာ္စရာ အိပ္မက္တခုရရွိခဲ့တယ္လို ့ေျပာရမွာ ျဖစ္တယ္။ သူတို ့အိပ္မက္က အိႏၵိယႏိုင္ငံက ခြဲထြက္ၿပီး ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံသစ္ ထူေထာင္ေရးၾကိဳးပမ္းေနတဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳနဲ့ ဆက္စပ္ရန္ျဖစ္တယ္။

ဆိုလိုတာက ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံသစ္ျဖစ္ေပၚလာရင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲက ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ၊ ရေသ့ေတာင္တို ့ကို ထည့္ၿပီး ႏိုင္ငံသစ္တည္ေဆာက္ေရးျဖစ္တယ္။ဒါေၾကာင့္ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြဟာ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ကရာခ်ီၿမိဳ ့မွာ က်င္းပတဲ့ အစၥလာမ္ညီလာခံမွာ ပါကစၥတန္နဲ့ ေပါင္းစည္းေရးအဆိုကို တင္သြင္းခဲ့ဖူးတယ္။

ဆိုေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိရဲ့လားလို ့ေမးရင္ ရွိတယ္ေျဖရပါလိမ့္မယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္က ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ ဦးပုကေလးေရးထားေသာ ငါတို့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဘာေတြလုပ္ခဲ့သလဲ တတိယတြဲမွာ ပါတဲ ေအာက္ပါေရးသားခ်က္က ခိုင္မာတဲ့အေထာက္အထားလို ့ေျပာရပါလိမ့္မယ္။

“ စစ္အတြင္း ၁၉၄၆ တြင္ Jami- a – tul Ulema-e Islam အဖြဲ့ေပၚေပါက္လာရာ ၄င္းပါတီက ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ကရာခ်ီသို့သြားကာ ပါကစၥတန္လြတ္ေျမာက္ေရးလွဳပ္ရွားေနေသာ မြတ္ဆလင္ေခါင္းေဆာင္ ဂ်င္းနားႏွင့္ေတြ့ ဆံုၿပီး ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ၊ ရေသ့ေတာင္တို့ကို ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံႏွင့္ပူးေပါင္းခြင့္ျပဳရန္ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ထိုသို့ေဆြးေႏြးရာတြင္ ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းေဒသကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ပါကစၥတန္ထဲသို့ သြတ္သြင္းရန္ သို့မဟုတ္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသအျဖစ္ ရရွိေအာင္လုပ္ေပးရန္ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အိႏၵိယသို့ အသြားတြင္ မြတ္ဆလင္ေခါင္းေဆာင္ မစၥတာဂ်င္းနားႏွင့္ေတြ့ဆံုခဲ့ရာ ဂ်င္းနားက ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ေမာင္ေတာ ေဒသမွ မြတ္ဆလင္မ်ားက ပါကစၥတန္ထဲသို့ ပူးေပါင္းရန္ ေတာင္းဆိုမွဳကို မိမိကိုယ္တိုင္ မေထာက္ခံေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ မြတ္ဆလင္ေခါင္းေဆာင္ ဂ်င္းနားက ရခိုင္ျပည္ ေမာင္ေတာႏွင့္ဘူးသီး ေတာင္နယ္မ်ားကို ဘဂၤလားျပည္(ယခုဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ)ထဲသို့ သြတ္သြင္းေပးရန္ စစ္တေကာင္းမူဆလင္အခ်ိဳ့က ေတာင္းဆို ခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဤသို့ လံုး၀မျဖစ္ေစရပါဟုေျပာရင္း ဗမာျပည္သာမက မည္သည့္အျခားနယ္ပယ္ကိုမွ သိမ္းယူရန္ သို့မဟုတ္ ေတာင္းယူရန္ မူဆလင္လိ(ခ္)၌ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိေၾကာင္း ၊ ထိုကဲ့သို့ ဘဂၤလားျပည္အေရွ့ပိုင္းမွ လက္တဆုပ္မ်ွေလာက္ေသာ မူဆလင္လူမ်ိဳးအခ်ိဳ့၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ဆိုသည္မွာလည္း ဘာမွ ဂရုစိုက္စရာမလိုေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ရွင္းျပခဲ့သည္။ “

ဒီေနရာမွာ စကားခ်ပ္အေနနဲ့ေျပာခ်င္တာက ၂၀၁၁ က က်ေနာ္ေရးသားခဲ့တဲ့ ဦးရာဇတ္မွသည္ ကိုျမေအးအထိ သို့ေသာ္ တံခါးလာေခါက္ၿပီ ေဆာင္းပါးမွာ ဂ်င္းနားက ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာကို ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္လို ့ အမွတ္မွားစြာ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ အမွန္ကရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြက ေတာင္းဆိုခဲ့တာလို ့ အမွန္ကို ျပင္ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ဂ်င္းနားရဲ့ ျငင္းပယ္မွဳေၾကာင့္ ဘဂၤလီေတြဟာ လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ကို ေရြးခဲ့ၿပီး ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ကုန္ခါနီးမွာ မူဂ်ာဟစ္ပါတီကို ဖြဲ့စည္းခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္က ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ Jami- a – tul Ulema-e Islam အဖြဲ့နဲ့ခ်ိတ္ဆက္ခဲ့ကာ ေငြေၾကးကို ဒီအဖြဲ ့က နည္းမ်ိဳးစံုနဲ့ရွာေပးၿပီး မူဂ်ာဟစ္ပါတီကို ပံ့ပိုးေပးခဲ့ပါ တယ္။

အဲဒီအဖြဲ့ကဘဲ ေဘာ္တြန္မေလထံ စာေရးၿပီး သူတို့ဟာ Indo-Burma Frontier မွာ ရွိတဲ့အတြက္ ပင္လံုညီလာခံမွာ Frontier ရပိုင္ခြင့္ကို တင္ျပေတာင္းဆိုလိုေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားခဲ့ေပမယ့္ ရခိုင္ျပည္ထဲက ဘဂၤလီေတြ ပင္လံုဆီမလွမ္းႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လို ့ အျခားျပည္နယ္ေတြထဲမွာ ေနထိုင္တဲ့ ဦးေဖခင္ကေတာ့ ပင္လံုကို တက္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာကို ျပေနသလဲဆိုေတာ့ တိုင္းျပည္အေပၚမွာ သစၥာေစာင့္သိမွဳ နဲ့ တိုင္းျပည္ကို ဖဲ့ထုတ္ေရးရဲ့ ကြာဟမွဳဘဲျဖစ္ပါတယ္။

ကေန့ ရိုဟင္ဂ်ာလို့အမည္ခံထားတဲ့ ဘဂၤလီေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမရခင္ လြတ္လပ္ေရးအၾကိဳကာလကပင္ မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္မ်ိဳးနဲ့ အျခားျပည္နယ္ေျခာက္ျပည္နယ္နဲ့ တိုင္းခုႏွစ္တိုင္းမွာ ရွိေနတဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြရဲ့ ဆႏၵ သေဘာထားဟာ ကြာျခားပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြရဲ့ ဆႏၵသေဘာထားဟာ ေဒသ ခံရခိုင္ေတြနဲ့ေရာ ျပည္ေထာင္စုကို လိုလားတဲ့ တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစံုကိုပါ ေျခာက္ျခားေစပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္ထဲမွာ ရွိတဲ့ မြတ္ဆလင္ဘာသာ၀င္ေတြအားလံုးဟာ ဒီလိုဘဲလားလို့ေမးရင္ မဟုတ္ဘူးလို ့ေျဖရပါလိမ့္မယ္။ ၁၉၃၁ ၀န္းက်င္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားသမဂၢရဲ့ ဥကၠ႒ဦးထြန္းစိန္ဟာ ရခိုင္ျပည္ထဲက မြတ္ဆလင္တေယာက္ပါ။

တိုင္းျပည္ဖဲ့ထုတ္ေရးကို မၾကိဳးပမ္းခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီလို မ်ိဳးဆက္ေတြရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လို ့ ကေန့အခ်ိန္မွာ အၾကမ္းဖက္ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံဘဂၤလီေတြရဲ့ အၾကမ္းဖက္ျခင္း ၊ တိုင္းျပည္ဖဲ့ထုတ္လိုျခင္းေတြေၾကာင့္ အျပစ္မဲ့ ရခိုင္ျပည္ထဲက မြတ္ဆလင္ေတြပါ အေရာင္ေတြစြန္းထင္းခံခဲ့ရသလို အေရာင္ေတြခ်ယ္သျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္။ ထို ့အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံတနံ တလ်ားမွာ ရွိတဲ့ မြတ္ဆလင္ထုကိုပါ ထင္ေယာင္ထင္မွား မယံုသကၤာစိတ္ေတြကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ဖဲ့ထုတ္လိုတဲ့ အၾကမ္းဖက္ ရိုဟင္ဂ်ာ အမည္ခံဘဂၤလီေတြကို ဆန့္က်င္ေၾကာင္း ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ရွိတဲ မြတ္ဆလင္ေတြ ျပသဖို ့လိုအပ္ပါတယ္။


ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ဘဂၤလီေတြရဲ့ရပ္တည္ခ်က္

ဆက္ေျပာရရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမရမီက ဖြဲ ့စည္းခဲ့တဲ့ မူဂ်ာဟစ္အဖြဲ ့ဟာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွာ တရား၀င္ဖြဲ ့ စည္းၿပီး အဲဒီအဖြဲ ့က
(က) ကုလားတန္ျမစ္ အေနာက္ဘက္ကမ္းႏွင့္ နစ္ျမစ္အေရွ ့ဘက္ကမ္းၾကားေဒသကို မြတ္ဆလင္ေတြရဲ့ National Home အျဖစ္သတ္မွတ္ေပးရန္
(ခ) ရခိုင္ရွိမြတ္ဆလင္မ်ားကို တိုင္းရင္းသားစာရင္းထဲ ထည့္သြင္း ေပးရန္ စသည္ျဖင့္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတယ္။

ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ခြဲျခမ္းၾကည့္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမရမီကာေရာ ရၿပီးႏွစ္မွာပါ တိုင္းျပည္ဖဲ့ ထုတ္ေရး ၾကိဳးပမ္းခဲ့ျခင္းကို ေတြ့ရပါတယ္။ေနာက္တခ်က္က ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ကာစမွာ ဘဂၤလီေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုင္းရင္းသား စာရင္းမွာ ထည့္သြင္းထားျခင္းမရွိဘူးဆိုတာ ထင္ရွားေစသလို ဘဂၤလီေတြဟာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သံုးစြဲျခင္းမရွိေသးဘူးဆိုတာလည္း ထင္ရွားေစပါတယ္။

၁၉၅၁ ခု ဇြန္လမွာ နယ္ပယ္အသီးသီးက ပါ၀င္တဲ့ မြတ္ဆလင္ညီလာခံကို ရခိုင္ျပည္ ေမာင္ေတာၿမိဳ့နယ္ အလယ္သံေက်ာ္ရြာမွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အလယ္သံေက်ာ္ညီလာခံက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီး အစိုးရသို့အိပ္ဖြင့္ေပးစာအျဖစ္တင္ျပခဲ့တယ္။ ညီလာခံရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြထဲမွာ အေရးၾကီးတဲ့အခ်က္ေတြကေတာ့ ---

(က) ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းကို ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ ခ်င္းေတာင္ တန္းမ်ား၊ ကခ်င္ေဒသမ်ားနည္းတူ လြတ္လပ္ေသာ မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္အျဖစ္ အျမန္ဆံုးဖြဲ့စည္းေပးရန္၊
(ခ) စစ္ေတြၿမိဳ့ကို ရခိုင္ျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း ေျမာက္ပိုင္းၿမိဳ့ေတာ္ဟု သတ္မွတ္ကာ ၿမိဳ့ႏွင့္ဆိပ္ကမ္းကြပ္ကဲမွဳကို ရခိုင္ႏွင့္မြတ္ဆလင္(၅၀)ရာခိုင္ႏွဳန္းစီ စီမံခန့္ခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ျပဳရန္ႏွင့္ ပထမဆံုးၿမိဳ့ေတာ္၀န္ႏွင့္ တိုင္းမင္းၾကီးကို မြတ္ဆလင္လူမ်ိဳးမွ ခန့္ထားရန္၊
(ဂ) လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ့စည္းေပးရန္ ထိုတပ္ဖြဲ့မွ မြတ္ဆလင္(၅၀)ရာခိုင္ႏွဳန္းပါ၀င္ရန္ ဗဟိုအစိုးရအဖြဲ့တြင္မူ ၀န္ၾကီးခန့္ထားရန္၊
(ဃ) တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္တြင္ အျခားျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ တိုင္းမ်ားနည္းတူ ကိုယ္စားလွယ္အညီအမွ် ေစလြတ္ခြင့္ရရန္၊
(င) မြတ္ဆလင္ေကာင္စီ ထားရွိခြင့္ျပဳရန္ စတဲ့အခ်က္မ်ားပါ၀င္ပါတယ္။

ဒီညီလာခံကို ပါလီမန္အမတ္မ်ားျဖစ္တဲ့ စူလတန္မာမြတ္၊ ဦးဖိုးခိုင္(မြတ္ဆလင္)၊ ေဒၚျမညြန့္(မြတ္ဆလင္)တို့ ပါတက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပါလီမန္အမတ္မ်ားဟာ ဘာသာေရးလမ္းညြန္ခ်က္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္တယ္ဆိုတာထင္ရွားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကေန့ လႊတ္ေတာ္ကို ေရာက္ရွိေနတဲ့ ဘဂၤလီအမတ္ေတြကို သတိၾကီးစြာ ထားရမယ္ဆိုတာ ထင္ရွားေစပါတယ္။ တဘက္မွာလည္း လက္နက္ကိုင္ေနတဲ့ မူဂ်ာဟစ္ပါတီကလည္း ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏုထံသို့ တင္သြင္းခဲ့သည့္စာတမ္းထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအနက္ အေရးၾကီးသည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကေတာ့ --

(က) ရခိုင္ေဒသအတြင္းရွိ မြတ္ဆလင္မ်ားအားလံုးကို ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းရွိ ရခိုင္မြတ္ဆလင္မ်ားအျဖစ္ လက္ခံရန္၊
(ခ) မူဂ်ာဟစ္မ်ားကို အၿမဲတမ္း တပ္မေတာ္တြင္ ရခိုင္မြတ္ဆလင္ေသနတ္ကိုင္တပ္အျဖစ္ သီးျခားထားေပးရန္ စတဲ့ အခ်က္မ်ားပါ၀င္ပါတယ္။


သံုးသပ္ခ်က္

အထက္က တင္ျပခဲ့တဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ႏွစ္ရပ္စလံုးမွာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သံုးစြဲျခင္းမရွိေသးပါဘူး။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကာလမွာလည္း ရိုဟင္ဂ်ာပါတီအျဖစ္မွတ္ပံုတင္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီစကားလံုးကို သံုးစြဲရင္ မွတ္ပံုတင္ခြင့္ မျပဳခဲ့တဲ့အတြက္ အျခားနာမည္ကို ေရြးခဲ့ရတဲ့ သာဓကေတြရွိတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က အဲဒီစကားလံုးကို ပယ္ထားခဲ့ေပမယ့္ ဘဂၤလီေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာကို ေျခဆန့္ၿပီး ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့စကားလံုးကို ႏိုင္ငံတကာက သိေအာင္ ေငြေတြခင္းၿပီး ျပဳလုပ္လာခဲ့တယ္။

တဘက္မွာလည္း မီဒီယာအခ်ိဳ့ကို အသံုးခ်ခဲ့ တယ္။ ေနာက္ဆံုး ျပႆာနာေတြ ဖန္တီးၿပီး ဘာသာေရးအရ ဖိႏွိပ္ခံေနရပါတယ္။ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္ ေနပါတယ္လို ့ ေအာ္ဟစ္ခဲ့တယ္။ OIC လို အဖြဲ့ကိုေတာင္ ျမန္မာျပည္ထဲ ၀င္ေအာင္ႏိုင္ေအာင္ထိ ထိုးေဖာက္လွဳပ္ရွားႏိုင္တယ္။ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ့ေတြနဲ့ခ်ိတ္ဆက္ႏိုင္သလို ျပည္တြင္း ျပည္ပ ဟန္ခ်က္ညီညီလွဳပ္ရွားမွဳဟာ လႊတ္ေတာ္ထဲထိေရာက္ေအာင္ လွဳပ္ရွားျပခဲ့တယ္။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းကာလေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံ တနံတလ်ားမွာ ရွိေနတဲ့ ျမန္မာမြတ္ဆလင္ေတြကို မစည္းရံုးႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ကေန့ အခ်ိန္မွာ တသားထဲျဖစ္ေအာင္ စည္းရံုးႏိုင္ခဲ့တယ္လို့ေျပာမယ္ဆို ေျပာႏိုင္တယ္။

အထက္က တင္ျပခဲ့တဲ့ ရခိုင္ျပည္ထဲက ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံဘဂၤလီေတြရဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳအဆင့္ဆင့္ဟာ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ကပင္ ဒီေန့အခ်ိန္ထိ ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုင္းရင္းရင္းသားျဖစ္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္မွသည္ မြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရးျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီလွဳပ္ရွားမွဳေတြကို အာဏာမဲ့ေနတဲ့ ရခိုင္လူထုက ေခတ္အဆက္ဆက္ ထိေတြ့ခံစားလာရျခင္းျဖစ္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ ရခိုင္လူထုရဲ့ တုန့္ျပန္မွဳဟာ တိုင္းျပည္ရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာအေပၚမွာ ရပ္ၿပီးတုန့္ျပန္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ပညာမတတ္မွဳ ၊ ဥပေဒကို နားမလည္မွဳ ၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးမွဳမရွိျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ရပါတယ္ဆိုတဲ့အေျဖဟာ ခိုင္မာတဲ့အေထာက္ အထားမရွိတဲ့ ယိုင္နဲနဲ အေထာက္အထားေတြသာျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အထက္က အေထာက္အထားေတြနဲ့ ခ်ျပခဲ့တာျဖစ္တယ္။

ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ အလယ္သံေက်ာ္ညီလာခံရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြဟာ ဒီေန့အခ်ိန္ထိ သက္၀င္လွဳပ္ရွားေနၿပီး ဟန္ခ်က္ညီညီလွဳပ္ရွားေနဆဲျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေျပာလိုပါ တယ္။ပါလီမန္ ေခတ္ကလည္း လႊတ္ေတာ္ထဲထိ တင္သြင္းေဆြးေႏြးခဲ့ဖူးသလို ကေန့အခ်ိန္မွာလည္း လႊတ္ေတာ္ထဲထိ သယ္ေဆာင္လာကာ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြက ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ကိုင္လွဳပ္ခဲ့ပါတယ္။ဒါဟာ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ျပင္းထန္တဲ့ စိန္ေခၚမွဳတရပ္လို့ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ။